Od 1976 roku na Ziemię wylądowały pierwsze próbki skał księżycowych.16 grudnia chińska sonda Chang'e-5 po krótkiej wizycie na powierzchni Księżyca przywiozła około 2 kilogramy materiału.
E-5 wylądowała na Księżycu 1 grudnia i ponownie wystartowała 3 grudnia. Czas sondy jest bardzo krótki, ponieważ jest zasilany energią słoneczną i nie jest w stanie wytrzymać surowej księżycowej nocy, w której temperatura sięga -173°C.Kalendarz księżycowy trwa około 14 dni ziemskich.
„Dla mnie jako naukowca zajmującego się Księżycem jest to naprawdę zachęcające i odczuwam ulgę, że po raz pierwszy od prawie 50 lat powróciliśmy na powierzchnię Księżyca”.powiedziała Jessica Barnes z Uniwersytetu w Arizonie.Ostatnią misją, w ramach której pobrano próbki z Księżyca, była radziecka sonda Łuna 24 przeprowadzona w 1976 r.
Po pobraniu dwóch próbek pobierz jedną próbkę z ziemi, a następnie jedną próbkę z głębokości około 2 metrów pod ziemią, następnie załaduj je do wznoszącego się pojazdu, a następnie wznieś się, aby powrócić na orbitę pojazdu misyjnego.To zgromadzenie jest pierwszym w historii, kiedy dwie zautomatyzowane statki kosmiczne w pełni zautomatyzowały dokowanie poza orbitą Ziemi.
Kapsuła zawierająca próbkę została przeniesiona na statek kosmiczny powrotny, który opuścił orbitę Księżyca i wrócił do domu.Kiedy Chang'e-5 zbliżył się do Ziemi, wypuścił kapsułę, która wyskakiwała z atmosfery na raz, jak skała przeskakująca po powierzchni jeziora, zwalniając przed wejściem w atmosferę i otwierając spadochron.
Ostatecznie kapsuła wylądowała w Mongolii Wewnętrznej.Część pyłu księżycowego będzie przechowywana na Uniwersytecie Hunan w Changsha w Chinach, a reszta zostanie przekazana badaczom do analizy.
Jedną z najważniejszych analiz, które przeprowadzą naukowcy, będzie zmierzenie wieku skał w próbkach oraz wpływu środowiska kosmicznego na nie w czasie.„Uważamy, że obszar, w którym wylądowała Chang'e 5, reprezentuje jeden z najmłodszych strumieni lawy na powierzchni Księżyca” – powiedział Barnes.„Jeśli uda nam się lepiej ograniczyć wiek obszaru, będziemy mogli ustanowić bardziej rygorystyczne ograniczenia dotyczące wieku całego Układu Słonecznego”.